عقل (عقلِ عادی)
عقل (عقلِ عادی)
قوهای است در فکرِ انسان که به او اِدراک و تشخیص و تمیز میدهد تا حق را از باطل، رابطهی علت و معلول، سود و زیان، نیکی و بدی و … را تشخیص دهد (فصل ۲، ص ۵۳). زمانی که روح ملکوتیِ ویژهی انسان حالت روان به خود گرفت و به روح انسان تبدیل شد، عقل در او ظاهر میشود (فصل ۱۱، ص ۱۳۴). سیرِ کمال عقل شاملِ سه مرحله است: عقلِ عادی، عقلِ سلیم و عقلِ الهی (اول سخن، ص ۲۵).